پنجشنبه ۱۹ تیر ۰۴

اخبار فضا

همون طور که اسپرسو به شما انرژی میده مطالب وبلاگ اسپرسو هم شما را شگفت زده میکنه

هزاران تاردیگرید در ماه ساکن شدند!

۷۵۱ بازديد

شاید تنها موجودی که میتواند از سانحه سرنگونی کاوشگر در ماه جان سالم بدر ببرد، «تاردیگرید» باشد. وقتی سرتان را بالا برده و به ماه خیره می شوید، شاید حالا چند هزار خرس آبی کوچک(تاردیگرید) وجود داشته باشد که دارند به شما نگاه می کنند.

فضاپیمای اسرائیلی «برشیت» به خاطر فرود ناموفق در یازدهم آوریل در ماه دچار سانحه شد. در همین راستا، احتمال می رود هزاران تاردیگرد را در قمر زمین پیاده کرده باشد. «برشیت» یک فرودگرِ رباتیک بود. اگرچه این فضاپیما حامل هیچ فضانوردی نبود، اما نمونه‌های DNA انسان را با خود به همراه داشت؛ در کنار اینها، تاردیگریدها و 30 میلیون صفحه خیلی کوچک دیجیتالی اطلاعات دربارۀ فرهنگ و جامعه انسان وجود داشت. با این حال، هنوز مشخص نیست که خرس‌های آبی از برخورد این فضاپیما به ماه جان سالم به در برده‌اند یا خیر.

تاردیگریدها و DNA انسان‌ها از جمله مواردی بودند که در روزهای آخر به عملیات اضافه شدند؛ یعنی چند هفته قبل از اینکه فضاپیمای اسرائیلی در 21 فوریه 2019 پرتاب شد. نمونه‌های DNA و تاردیگریدها در لایه صمغی بصورت مهر و موم شده قرار داده شدند، اما هزاران تاردیگرید دیگر روی نوار چسبناکی ریخته شدند که آرشیو را سر جایش نگه داشته بود.

تاردیگریدها به موجودات خیلی ریزی گفته می شود که طول بدنشان بین 0٫05 تا 1٫2 میلی‌متر است. بدن چاقی دارند و به هشت پا با دست‌های کوچک مجهز هستند؛ آنها شکل بدن عجیب و غریبی دارند، اما آنچه آنها را بر سر زبان‌ها انداخته، قابلیت زیست‌پذیری بالا و مقاومت در شرایط بسیار نامساعد است.

تاردیگریدها میتوانند در شرایطی به بقای خود ادامه بدهند که برای هر نوع موجود زنده دیگر مرگبار است؛ آنها توان بقا در دمای منفی 200 درجه سلسیوس تا بیش از 149 درجه سلسیوس دارند. این موجودات میتوانند در برابر تابش و خلاء فضا هم زنده بمانند. یکی دیگر از قدرت‌های خیره‌کننده تاردیگریدها، کاهش آب بدن است.

آنها سر و پایشان را به داخل بدنشان میکِشند، آب را از بدنشان دفع می کنند و تبدیل به توپ کوچک چروکیده‌ای می شوند. دانشمندان دریافته‌اند که تاردیگریدها میتوانند پس از 10 سال یا بیشتر از این حالت در آمده و به زندگی عادی‌شان ادامه دهند. بعبارت دیگر، شاید تنها موجودی که میتواند از سانحه سرنگونی کاوشگر در ماه جان سالم به در ببرد، آن موجود «تاردیگرید» است.

اینکه آیا تاردیگریدها از این سانحه فضایی جان سالم به در برده و ساکن ماه شده‌اند یا خیر، مسئله‌ای است که به زمان نیاز دارد.

 

مرجع

سفر به مریخ می‌تواند مغز فضانوردان را مختل کند!

۷۶۴ بازديد

“انجمن علوم اعصاب” آمریکا در مطالعه اخیرشان به این نتیجه رسیدند قرار گرفتن در معرض تابش کیهانی باعث اختلال در یادگیری و حافظه و اضطراب در فضانوردان می‌شود...

 

پژوهشگران اخیرا با آزمایش بر روی موش‌ها دریافته‌اند قرار گرفتن مزمن در معرض پرتو با دوز کم( شرایط موجود در عمق فضا) باعث اختلالات عصبی و رفتاری در موش‌ها می‌شود. “تابش” سبب اختلال در سیگنالینگ بین سایر فرایندهای مغز می‌شود. گرچه پژوهشگران در آزمایش‌های قبلی از مضرات قرار گرفتن در معرض تابش کوتاه مدت اما با دوز بالاتر گفته‌اند اما این شرایط به خوبی شرایط موجود در فضا را نشان نمی‌دهد.

طی این مطالعه “چارلز لیمولی” و همکارانش از دانشگاه کالیفرنیا ارواین، دانشگاه استنفورد، دانشگاه ایالتی کلرادو و دانشکده پزشکی ویرجینیا شرقی؛ موش‌ها را به مدت شش ماه در معرض تابش مزمن اما با دوز کم قرار دادند. لیمولی می‌گوید: «وقتی موش‌ها تحت تابش نوترونی قرار گرفتند ما تغییراتی بسیار جدی در رفتار و مغز آنها پیدا کردیم که نشان دهنده خطرات برنامه‌ ناسا برای سفر به مریخ است.»

آنها دریافتند که قرار گرفتن در معرض تابش باعث اختلال در سیگنالینگ سلولی در هیپوکامپ و قشر جلوی مغز آنها شده و در نتیجه باعث اختلال در یادگیری و حافظه می‌شود. آنها همچنین متوجه افزایش رفتارهای اضطرابی در موش‌ها شدند و اظهار کردند که تابش بر ناحیه آمیگدال مغز نیز اثر می‌گذارد.

آمیگدال یا هسته آمیگدال یا بادامه قسمتی از دستگاه کناره‌ای(لیمبیک) در مغز است. هسته قاعده‌ای-جانبی بادامه(آمیگدال) نقش مهمی در یادگیری و حافظه ایفا می‌کند. بادامه علاوه بر نقش اصلی در درک احساسات و ایجاد پاسخ به آنها، در تعدیل درد نیز دخالت دارد. هستهٔ مرکزی بادامه به عنوان بادامه کنترل درد، معرفی شده‌ است.

محققان پیش‌بینی می‌کنند که طی یک مأموریت سفر به اعماق فضا، تقریباً از هر پنج فضانورد یک نفر رفتار اضطراب مانند را تجربه می‌کند و از هر سه فضانورد نیز یک نفر سطح مشخصی از اختلالات حافظه را تجربه می‌کند. علاوه بر این فضانوردان ممکن است دچار اختلال در تصمیم‌گیری نیز شوند. یافته‌های این مطالعه در مجله “eNeuro” منتشر شد.

 

مرجع