آرشیو فروردین ماه 1399

آتشفشان ها از یک شکاف ایجاد شده در پوسته کره زمین به وجود آمده و گدازه های داغ، خاکستر و گازهای آتشفشانی از یک محفظه ماگما در زیر آن ها خارج می شود.

پوسته کره زمین از 17 صفحه بزرگ و سخت تشکیل شده که بر روی یک لایه نرم تر شناور است. بنابراین عمدتا آتشفشان هارا در جایی می توان مشاهده کرد که این صفحات تکتونیکی در حال حرکت، انحراف و یا همگرایی باشند که اکثر آن ها در زیر آب قرار دارند. معمولا آتشفشان ها از جا به جایی صفحات تکتونیکی و دور شدن آن ها از یکدیگر به وجود می آیند اما گاهی اوقات آتشفشان هایی مثل هاوایی وجود داشته که ماگما را از عمق 3 هزار کیلومتری زمین خارج می کنند.

صدها سال پیش، آزتک ها در مکزیک و مردم نیکاراگوئه معتقد بودند که الهه ها در دریاچه های گدازه زندگی می کنند. آن ها دختران جوان زیبا را برای این الهه ها قربانی می کردند. در طول 400 سال گذشته در حدود 250 هزار نفر به طور مستقیم در اثر نتایج فوران های آتشفشانی کشته شده اند. اثرات غیرمستقیم آتشفشان ها مانند قحطی، تغییرات آب و هوایی و بیماری ها نیز بیش از 750 هزار نفر را به کام مرگ کشانده است.

خطرناکترین آتشفشان امروزی پوپوکاتپتل (Popocatépetl) با نام مختصر ال پوپو (El Popo) در فاصله 33 مایلی از مکزیکوسیتی می با شد. ال پوپو همچنان فعال بوده و سالانه چندین هزار تن گاز و خاکستر را به هوا می فرستد. ماده ای که از آتشفشان خارج می شود پایروکلاستیک فلو (pyroclastic flow) بوده که از کلمه ای یونانی به معنی آتش شکسته گرفته شده است. این جریان شامل قطعات کوچک سنگی بوده که می تواند تا 100 درجه سانتی گراد دما داشته باشد.

گونه ای از پرنده به نام مالئو (maleo) از ماسه های گرم آتشفشانی به جای نشستن بر روی تخم های بزرگ خود استفاده می کند. هنگامی که جوجه ها از تخم بیرون آمدند در میان ماسه های داغ حفره ای ایجاد کرده تا به سطح برسند. در استرالیا هیچ آتشفشان فعالی وجود نداشته زیرا این کشور کاملا در وسط یک صفحه تکتونیک واقع شده است. در سال 1963 یک آتشفشان از زیر دریا فوران کرده و جدیدترین خشکی را بر روی کره زمین به وجود آورد.

این آتشفشان جزیره سرتسی (Surtsey) در جنوب غربی ایسلند را ایجاد کرده که امروزه مساحت آن حدود یک مایل مربع می باشد. این جزیره به نام سرت (Surt) که یک غول آتشین از اسطوره های نورث می باشد نامگذاری شده است. بدترین فاجعه آتشفشانی در قرن بیستم مربوط به فوران مت پلی (Mt. Pelée) در 1902 می باشد. در این فوران آتشفشانی در جزیره مارتینیک (Martinique) کارائیب 30121 نفر کشته شده و تنها 2 نفر زنده ماندند.

یک کفاش که در لبه جزیره زندگی می کرد و یک زندانی که در سیاهچاله ای با دیوارهای ضخیم قرار داشت. در حدود 1500 آتشفشان فعال بدون در نظر گرفتن آتشفشان های زیر دریا وجود دارد. از این تعداد سالانه تنها 20 تا 30 عدد از آن ها فوران می کنند. فوران آتشفشانی دریاچه توبا (Toba) که در حدود 75 هزار سال پیش در اندونزی روی داده، زمین را در یک زمستان آتشفشانی فرو برده است. این زمستان که به عنوان عصر یخبندان هزاره شناخته می شود باعث به وجود آمدن اسید سولفوریک در جو زمین گردید.

این آخرین فوران عظیم در کره زمین بوده است. فوران کوه سنت هلن در 18 می 1980 به اندازه 500 برابر قوی تر از انفجار یک بمب اتمی بود اما زمین شناسان آن را در رده فوران های متوسط می دانند. مناطقی که دارای آتشفشان های زیادی هستند زمین هایی با باروری بیشتری دارند. فوران های آتشفشانی موادی مانند پتاسیم و فسفر را وارد خک سطحی کرده و همچنین فرسایش سنگ های آتشفشانی نیز می تواند مواد مغذی بسیاری آزاد نماید.

حلقه آتش اقیانوس آرام مرز صفحه بزرگ اقیانوس آرام می باشد که در حال فرو رفتن در زیر صفحه ای دیگر و یا آمدن بر روی دیگری می باشد. بسیاری از بزرگترین آتشفشان های جهان در این خط قرار گرفته اند. آتشفشان شناسان اندازه فوران ها را با شاخص انفجاری آن ها سعنی VEI اندازه گیری می کنند. عدد صفر کمترین میزان و 8 قویترین فوران می باشد. عدد 8 معمولا برای فوران های بسیار بزرگ استفاده شده و به آن supervolcanoes می گویند.
 

ادامه مطلب

گروهی از محققان در امپریال کالج لندن انگلیس میکروماشین‌هایی ساخته‌اند که سیگنال‌های شیمیایی خارجی را از طریق فعالسازی یک مسیر سیگنالدهی مصنوعی حس می‌ کنند و به آنها پاسخ می‌دهند.  واکنش به تغییرات شیمیایی عملکرد حیاتی سلول‌های بیولوژیکی است. برای مثال، سلول‌ها می‌توانند با ساختن پروتئین‌های خاص، تقویت ِ تولید انرژی یا خودتخریبی، به مواد شیمیایی واکنش نشان دهند. همچنین سلول‌ها از مواد شیمیایی استفاده می‌کنند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و یک واکنش را هماهنگ‌سازی نمایند یا سیگنالی مثل یک تکانه درد را ارسال کنند.

هرچند، در سلول‌های طبیعی، این واکنش‌های شیمیایی می‌تواند بسیار پیچیده و شامل چند مرحله باشد. این کار باعث می‌شود که سودمند کردن سلول‌های طبیعی، مثل یک مولکول دارویی کار دشواری برای محققان باشد. جیمز هیندلی، اولین نویسنده‌ی مطالعه گفت: «این سیستم‌ها در بیوتکنولوژی قابل توسعه هستند. برای مثال، می‌توانیم تصور کنیم که سلول‌های ِ مصنوعی را ساخته‌ایم که می‌توانند نشانگرهای سرطان را حس کنند و یک دارو را درون بدن سنتز کنند یا سلول‌های مصنوعی ِ که می‌توانند فلزات سنگین و خطرناک را در محیط زیست و اسفنج‌های انتخابی آزاد سازند تا آنها را تمیز کنند».

سلول‌های مصنوعی که توسط هیندلی و همکارانش ساخته شده‌اند دارای سلول‌های کوچکتری درونشان هستند (وزیکول‌ها). لبۀ سلول از یک غشاء حاوی منافذ تشکیل شده که یون‌های کلسیم را قادر می‌سازد تا وارد آن شوند. درون سلول، یون‌های کلسیم آنزیم‌هایی را فعالسازی می‌کنند که به وزیکول‌ها اجازۀ آزادسازی ذرات شفاف را می‌دهند. یک آنزیم که با کلسیم فعالسازی شده غشای یک وزیکول را تغییر می‌دهد و باعث آزادسازی ذرات فلورسنت از طریق کانال پروتئین می‌شود.

هیندلی گفت: «یک نسخه‌ی کوتاه شده از یک مسیر را با استفاده از سلول‌های مصنوعی و عناصری از سیستم‌های طبیعی مختلف در طبیعت ساختیم تا یک مسیر کوتاه‌تر و کارآمدتر را ایجاد کنیم که همان نتایج را ارائه دهد». این سیستم ساده‌تر است، زیرا به خیلی از چیزهایی که سلول‌ها در سیستم‌های طبیعی نیاز دارند، احتیاجی ندارد – مثل محصولات فرعی که برای سلول سمی هستند.

درون سلول، منافذ غشایی و آنزیم‌های فعال شده توسط کلسیم از سیستم‌های بیولوژیکی موجود ناشی می‌شوند – مثلأ آنزیمی که از زهر زنبور گرفته شده است – اما آنها در همان محیط یکسان در طبیعت یافت نمی‌شوند. این نقطه قوت استفاده از سلول‌های مصنوعی برای ایجاد واکنش‌های شیمیایی است – آنها راحت‌تر می‌توانند عناصرِ یافت شده در طبیعت را با هم مخلوط کنند تا اینکه یک عنصر خارجی را در یک سیستم بیولوژیکی موجود اضافه کنند.

پروفسور اوسکار سس، نویسنده ارشد مطالعه گفت: «محققان می‌توانند عناصر را از سراسر طبیعت بگیرند تا مسیرهای شیمیایی جدیدی که با اهداف خاصی طراحی شده‌اند را ایجاد نمایند. سیستم الگوی ما به آسانی تنظیم می‌شود و برای تست سریع هر ترکیب جدیدی از عناصر بکار می‌رود». یافته‌های این تحقیق در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

مرجع

فردریش نیچه در دهه آخر عمر خود از جنون رنج می‌برد؛ او در 25 اوت 1900 درگذشت. نوشته‌های او در رابطه با هویت فردی و اخلاق در تمدن معاصر، تأثیر زیادی بر متفکران و نویسندگان مطرح قرن بیستم گذاشت. با مجله واگویه همراه شوید تا این فیلسوف مشهور را بیشتر بشناسیم.

فردریش ویلهلم نیچه در روستایی کوچک در پروسیا (بخشی از آلمان امروزی) متولد شد. پدر او، کارل لودویگ نیچه، یک‌یک واعظ کلیسای لوتران بود. او وقتی‌که نیچه چهار سال داشت، درگذشت. نیچه و خواهر کوچک‌تر او، الیزابت، توسط مادر، فرانزیسکا، بزرگ شدند. فردریش نیچه در ابتدا در یک مدرسه ابتدایی خصوصی در ناومبورگ تحصیل کرد و سپس برای آموزش کلاسیک به مدرسه مطرح شولپفورتا رفت. او پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1864، برای تحصیل عازم دانشگاه بن شد.

نیچه دانشگاه لایپزیگ را به هنگام تحصیل در رشته زبان‌شناسی، ترکیبی از رشته‌های ادبیات، زبان‌شناسی و تاریخ، متحول کرد. او به‌شدت تحت تأثیر آثار آرتور شوپنهاور، فیلسوف آلمانی، قرار گرفت. فردریش نیچه در مدت حضور خود در دانشگاه لایپزیگ، با نوازنده مشهور، ریچارد واگنر، دوست شد.

نیچه در سال 1869 به سمت استادی رشته زبان‌شناسی کلاسیک در دانشگاه بازل سوئیس دست یافت. او در این مدت موفق به انتشار اولین کتاب‌های خود یعنی تولد تراژدی (1872) و انسان، زیادی انسان (1878) شد. نیچه سپس کمی از پژوهشگری کلاسیک و همچنین تدریس آثار شوپنهاور فاصله گرفت و به ارزش‌های پنهان‌شده در زیر تمدن مدرن آن روز پرداخت. در این زمان، دوستی او با واگنر به هم خورده بود. نیچه که از یک اختلال عصبی رنج می‌برد، در سال 1879 از سمت خود در دانشگاه بازل نیز استعفا کرد.

فردریش نیچه مدت زیادی از این دهه را در انزوا سپری کرد و وقتی‌که نتوانست در خانه مادری خود در ناومبورگ اقامت کند، از سوئیس به فرانسه و سپس ایتالیا رفت. بااین‌حال، این انزوا برای او به‌عنوان یک متفکر و نویسنده بسیار مؤثر بود. یکی از مهم‌ترین آثار او با عنوان «چنین گفت زرتشت» در چهار جلد و بین سال‌های 1883 تا 1885 منتشر شد. او همچنین کتاب فراتر از خیر و شر (1886)، شجره‌نامه اخلاقیات (1887) و غروب بت‌ها (1889) را منتشر کرد.

فردریش نیچه در سال 1889 و زمانی که در تورین ایتالیا زندگی می‌کرد، دچار فروپاشی ذهنی شده بود. دهه آخر عمر او در ناتوانی ذهنی گذشت. دلیل جنون نیچه همچنان نامعلوم است، هرچند تاریخ نویسان دلایل متعددی نظیر ابتلا به سیفلیس، بیماری مغزی، تومور و مصرف بی‌رویه داروهای مسکن را عامل آن می‌دانند. نیچه پس از اقامت در یک تیمارستان، توسط مادرش در ناومبورگ و خواهرش در وایمار نگهداری شد. او در 25 اوت 1990 در وایمار درگذشت.

مرجع

نقطه ی صفر مسکو یکی از این نقاط معروف است که مبنای سنجش بسیاری از فواصل و کیلومترها در مسکو می باشد. نقطه ی صفر مسکو امروزه تبدیل به یکی از جاذبه های جالب و دیدنی در این شهر شده است که بسیار جالب و شاید حتی عجیب است. در طی یک توضیح مختصر و مفید باید بگوییم که نقطه ی صفر را بیشتر کشورهای جهان دارند البته نقطه ی صفر مسکو است که داستان جالب و شنیدنی دارد.

نقطه ی صف را شهرهای پاریس و ونیز نیز دارند اما هیچ کدام از این دو نقطه داستان شنیدنی نقطه ی صفر مسکو را ندارند. نقطه ی صفر در زمانی که سنت پترزبورگ پایتخت روسیه بود، در این شهر قرار داشت اما پس از این که این شهر جای خود را به مسکو داد، تصمیم بر این شد که این نقطه را جا به جا کرده و به پایتخت جدید یعنی مسکو انتقال دهند. البته در راه این انتقال، نشان برنزی گم شد تا این که آن را سال ها بعد در یک انبار در راه مسکو پیدا کردند.

البته این گم شدن آن قدرها هم که فکرش را می کنید ساده نبوده است بلکه، به خاطر بحث این که این نشان در کدام شهر و یا اصلا در کدام کشور تحت لوای شوروی قرار بگیرد، بحث و جدل بود. 10 سال پس از این مفقوی بالاخره در سال 1995 میلادی، همانطور که گفتیم این نشان برنزی در یک انبار پیدا شد. پس از پیدا شدن این نشان، از آن برای ثبت نقطه ی صفر مسکو استفاده شد. جالب است بدانید که مردم محلی در مسکو اعتقاد دارند که اگر سکه ای بر روی این نقطه پرتاب کنند آرزویشان برآورده می شود.

البته نباید نیت بدی داشته باشید چون موجبات دردسر نفراتی که می خواهند سکه های شما را جمع کنند را به اعتقاد محلی ها فراهم می آورید. نقطه ی صفر مریزی مسکو در بین میدان سرخ و مانژ قرار گفته و قبل از این که به صورت رسمی نصب شود، مسافت ها کاملا از اداره ی پست مسکو حساب می شده است. مسکو یکی از شهرهای اروپایی جهان است که اکثر اتفاقات مهم از آن نشات می گیرد.

یک همچین شهری دارای تاریخ غنی هم می باشد. بعد از آشنایی با نقطه ی صفر مسکو بیایید تا کمی با شهر مسکو هم آشنا شوید. مشکو پایتخت بسیاری از سازمان های سیاسی، فرهنگی، اقتثادی جهان است. جمعیت این شهر در حال حاضر نزدیک به 15 میلیون نفر است. مسکو گاهی او.قات رقابت را در پرجمعیت ترین شهرهای اروپایی از دیگر شهرها برنده می شود. شهر مسکو نزدیک به 900 سال قدمت دارد.

نام شهر مسکو را از رودی با همین ریشه ی اسم برداشته اند. دراین شهر کاخ ها و موزه های معروف و مهمی وجود دارد که حتی امروزه هم جایگاه سیسیون این کشور است. نه تنها مسکو بلکه سرتاسر روسیه به سرماهای سخت و کشنده اش مشهور است اما بهار و تابستان مسکو واقعا دیدنی است.

از لحاظ اقلیم آب و هوایی مسکو تا به الان انواع و اقسام دمای هوا را ثبت کرده است اما با این حال بیشترین دمای ثبت شده تا به الن نزدیک به 36 درجه ی سانتی گراد بوده است. البته دمای این شهر به منفی 42 درجه هم رسیده است. مردم مسکو به رشادت هایشان در طول تاریخ بسیار مشهورند مخصوصا در راه کشورشان و حفاظت از مرزهایشان. آن ها به شدت به کشور خود می بالند و برای تبلور و رشدش بسیار تلاش می کنند.

مرجع