آرشیو فروردین ماه 1399

یک پیش‌ستاره که هنوز در مرحلۀ اولیه شکل‌گیری است، توسط ِ دیسک گازی اطرافش به سمت مرکز حرکت کرده و تغذیه می‌شود. جزئیات این فرآیند، مثلاً اینکه چرا ستاره‌ها در طیف گسترده‌ای از جرم‌ها تشکیل می‌شوند، هنوز مشخص نیست. “ستاره‌های با جرمِ کم” در نزدیکی منظومه‌شمسی شکل می‌گیرند، در نتیجه اخترشناسان می‌توانند این فرآیند را با تلسکوپ‌های خود ببینند. از سوی دیگر، “پیش‌ستاره‌های پرجرم” نادر هستند و حتی نزدیک‌ترینِ آنها در فاصلۀ بسیار دوری از ما قرار دارند.

کازوهیتو موتوگی، استادیار دانشگاه یاماگوچی ژاپن، و گروه تحقیقاتی‌اش برای رصد پیش‌ستارۀ پرجرم به نام G353.273+0.641 (از این به بعد با نام G353) از آرایه میلیمتری/ زیرمیلی‌متری بزرگ آتاکاما(ALMA) استفاده کردند. این پیش ستاره که در فاصلۀ 5500 سال نوری از ما و در صورت فلکی عقرب واقع شده، جرمی ده برابر جرم خورشید دارد و هنوز در حال رشد است.

G353 هدف ِ منحصر به فردی در میان پیش‌ستاره‌های پرجرم است، زیرا می‌توانیم دیسک گازی آن را مستقیماً از بالا مشاهده کنیم. آلما تصاویر و نمایش‌های دقیقی از چندین ستارۀ نوزاد پرجرم دیگر نیز به نمایش گذاشته، اما اکثر آنها در پیکربندیِ حاشیه‌ای هستند و در نتیجه مشاهدۀ نواحی داخلی دیسک‌ آنها دشوار است.

آرایه تلسکوپی آلما دیسک در حال چرخشی را در اطراف G353 رصد کرد که شعاع آن هشت برابر شعاع مدار نپتون بود. به نظر می رسد این دیسک، یکی از کوچک‌ترین دیسک‌هایی است که در اطراف پیش‌ستاره‌های پرجرم کشف شده است. همچنین محققان دریافتند پوششی از گاز، این دیسک را احاطه کرده؛ پوششی که سه برابر بزرگ‌تر از خود دیسک است.

موتوگی می‌گوید: «ما سرعت حرکت ِ گاز از پوشش بیرونی به دیسک درونی را اندازه‌گیری کردیم. این امر در تخمین ِ سن پیش‌ستاره به ما کمک می‌کند. شگفت‌انگیز است که این ستاره فقط سه هزار سال عمر دارد و جوان‌ترین ستاره در میان پیش‌ستاره‌های شناخته‌شده است. در نتیجه شاهد ابتدایی‌ترین مرحلۀ رشد ستاره‌ای غول‌پیکر هستیم.»

جالب است که این دیسک یکنواخت نیست؛ قسمت جنوب ِ شرقی درخشان‌تر از سایر قسمت‌های آن است. این نخستین‌باری است که اخترشناسان شاهد دیسک نامتقارن در اطراف پیش‌ستارۀ پرجرم هستند. گروه تحقیقاتی همچنین پی‌برد که این دیسک بسیار ناپایدار بوده و در حال ِ تکه‌تکه شدن است. شاید این بی‌ثباتی و ناپایداری موجب ناهموار شدن دیسک شده است. این ویژگی‌ها اغلب در پیش‌ستاره‌های کوچک‌تر هم مشاهده می‌شود؛ یعنی فرآیندهای فیزیکی ِ ضروری در تشکیل ستاره‌های با جرم کم و ستاره‌های با جرم بالا یکسان است.

موتوگی می‌گوید: «مطالعات قبلی نشان داده که ستاره‌هایی با جرم‌های متفاوت، فرآیند ِ تشکیل متفاوتی نیز داشته باشند. اما مشاهدات جدید ما نیز این شباهت را نشان می‌دهد. این پژوهش گام ِ مهمی برای درک این نکته است که “پیش‌ستاره‌های پرجرم” چگونه از محیط اطراف ِ خود جرم کسب می‌کنند.» جزئیات بیشتر این مقاله در نشریۀ Astrophysical منتشر شده است.

مرجع

در مطلب قبل در ارتباط با تکالیف دانش آموزان دانستیم باید یاد بگیریم که متخصصان درباره مقدار مناسب تکالیف و تفاوت بین تکالیف هوشمندانه و تکالیف سنگین و راه کارهای مفیدی که کودکان با استفاده از آن ها می توانند بهترین نتیجه را از مطالعه بگیرند، چه می گویند.


اگر کودک در مرز فروپاشی است

نسبت به نشانه های فرسودگی آگاه باشید: نا امیدی ممتد، از دست دادن انگیزه و کاهش علاقه به یادگیری. و برای صحبت کردن آماده باشید. کالیش می گوید «والدین می ترسند که به آن ها برچسب دردسر ساز و به کودکانشان برچسب مشکل، زده شود. اما اگر در ابتدای سال حجم تکالیف زیاد است، در ادامه سال کمتر نخواهد شد. قبل از آنکه کودک از مدرسه بدش بیاید، باید کاری انجام دهید».


در ادامه راهنمایی برای والدین ارائه می شود:

1. تحقیق کنید. وبسایت مدرسه را بررسی کنید و ببینید که قانونی برای تکالیف وجود دارد یا نه و آیا اینکه تکالیف فرزند شما بیش از حد می باشند یا خیر. میزان تکالیف و زمان مورد نیاز برای انجام آن ها را ثبت کنید.

2. با والدین دیگر مشورت کنید. اگر فکر می کنید یک تکلیف خاص، بسیار سخت است، به دیگر والدین ایمیل بزنید تا ببینید نظر آن ها هم همین است یا خیر. و اگر آن ها هم موافق هستند پیشنهاد دهید تا همه معلم را در جریان بگذارند. هر چه تعداد والدین بیشتر باشد، تاثیر آن بیشتر خواهد بود و معلم تکالیف را آسان تر خواهد کرد.

3. به طور خصوصی با معلم صحبت کنید. به روشی همکاری کننده با معلم صحبت کنید و اگر پاسخ مناسبی دریافت نکردید و یا گفت تکالیف بر اساس قوانین مدرسه هستند بگویید «اما این روش برای فرزند من جوابگو نیست». کالیش می گوید «معلمان اغلب نمی دانند که تکالیف چقدر می توانند استرس زا باشند و اکثر آن ها می خواهند کاری انجام دهند».

4. با مدیر مدرسه صحبت کنید. قبل از اینکه این کار را انجام دهید، در جلسه والدین شرکت کنید و از آن ها بخواهید تا نظر خود را درباره حجم تکالیف بنویسند و موافقت خود را اعلام کنند. سپس با مدیریت تماس بگیرید و از آن ها بخواهید تا به موضوع رسیدگی کنند.


تکلیف خوب در مقابل تکلیف بد

اکثر متخصصان موافق هستند که تکالیف خانه، برای مرور و تقویت مطالب ارائه شده در کلاس آن روز است. به طور ایده آل، تکلیف باید حس کنجکاوی را به کودک القا کند و به کودکان یاد دهد تا به طور موثر درس بخوانند از جمله اینکه چگونه زمان خود را بین کارهای سخت و آسان تقسیم کنند و حافظه خود را بیازمایند و در نتیجه می توانند به طور مادام العمر مطالب را یاد بگیرند. اما تعداد زیادی از معلمان آموزش ندیده اند و نمی دانند چه تکالیفی برای دانش آموزان مفید تر هستند. طبق گفته های هریس کوپر، تحقیقات نشان می دهند که موثرترین تکالیف به صورت زیر هستند:

ترکیبی باشند. سوالات باید ترکیبی از سوالات آسان و سخت باشند نه اینکه فقط مجموعه ای از سوالات سخت باشند. در این صورت کودکان آن را آسان تر درک می کنند و از انجام آن لذت می برند.
 

ادامه مطلب

وجه مشترک انتظارات اکثر والدین از مدرسه تنها یک چیز است: مشق شب. به نظر می رسد مشق نوشتن، جزء جدایی ناپذیر از تعریف زندگی کودکی و نوجوانی شده است و کمتر کسی است که این بخش از زندگی خود را (البته با اشک و آه) به یاد نیاورد.

مشق با اشک

اما امروزه تعداد روزافزونی از روان شناسان آموزشی در سراسر جهان، بیش از پیش ، تأثیر و کارکرد این پدیده فراگیر را زیر سوال می برند. الفی کوئن یکی از مشهورترین چهره های منتقد نظام آموزشی، بر این باور است که مشق شب چیزی جز یک فعالیت دردناک و بدون فایده نیست. او در کتاب "افسانه مشق شب"به این نکته می پردازد که هیچ تحقیقی وجود ندارد که تأثیر مثبت تکالیف مدرسه را تائید کرده و رابطه مستقیمی بین انجام تکالیف مدرسه و موفقیت تحصیلی را به اثبات رسانده باشد.
 
اگر شما هم بر سر تمام کردن مشق شب، تا دیر هنگام مشغول بحث و مجادله با فرزندتان هستید، حتما تجربه دست اولی از میزان استرس و ناراحتی حاصل از آن دارید. شاید برای کم کردن چنین استرسی باشد، که تعداد بیشتری از مدارس در جای جای جهان رفته رفته، دادن تکالیف و کار در منزل را برای دانش آموزان متوقف می کنند.
 
درست است که مدارس بیشتری به نهضت "بدون مشق" یا "کیف در مدرسه" می پیوندند، اما فرایند اقناع والدین، کار ساده ای نبوده است. از آنجایی که والدین، نوشتن مشق و انجام تکالیف را جزئی از فرایند آموزش فرزندانشان می دانند، توضیح این که این رویه باید تغییر کند و فعالیت های دیگری با جای آن بنشیند، برای والدین و مسئولین مدارس کار دشواری بوده است.
 
بسیاری از مدارسی که انجام تکالیف در منزل را متوقف کرده اند، بیشتر تمرکز خود را روی افزایش خلاقیت و شادابی کودکان قرار داده اند. به این صورت که به جای دادن مشق شب به دانش آموزان، از آن ها می خواهند فعالیت های هنری، آزمایشگاهی و اجتماعی داشته باشند.

با این حال منتقدین این رویکرد نوین، بر این باورند که زندگی سرشار از موقعیت هایی است که ما بدون این که بخواهیم و راضی باشیم ناگزیر از انجام دادن آن ها هستیم. انجام تکالیف مدرسه هم در همین راستا به کودکان می آموزد با موقعیت هایی که دوست ندارند رو به رو شوند، کارهایی را که دوست ندارند ولی برای رشد و کمالشان لازم و ضروری است، انجام دهند و با این کار مهارت های زندگی را برای رو به رو شدن در آینده خود بیاموزند.
 
اما الفی کوئن در پاسخ به این منتقدین بر این نکته تأکید می کند که اگر در انجام تکالیف، هیچ حق انتخابی نداشته باشید، پس قضاوت در مورد تأثیر مثبت یا منفی آن بر موفقیت شما بی معنی است. انجام این تکالیف نه تنها تأثیر مثبتی بر آینده کودکان ندارد بلکه به شدت احساس استقلال و خوداتکایی آن ها را تضعیف می کند.
 

آزمون های استاندارد

یکی از دلایل ماندگاری گرایش به دادن تکالیف به دانش آموزان، پیروی از نظام آزمون های استاندارد است به این معنا که همه دانش آموزان صرف نظر از استعدادها و تفاوت هایشان، باید از عهده انجام تکالیف مشخصی بر آیند، معلومات مشخصی را کسب کنند، در امتحان های واحدی شرکت کنند و نمراتشان با هم و نیز با استاندارد کلی مقایسه شود.
 

ادامه مطلب

به سندروم شریف پرستی دچار نشوید

بعضی افراد آن‌قدر که به دنبال دانشگاه خوب و اسم ‌و رسم‌دار هستند به انتخاب رشته اهمیتی نمی‌دهند‌. درست است کسی که در دانشگاه صنعتی شریف درس‌خوانده باشد شانس پیدا کردن کار بهتری دارد اما قرار نیست آجرهای دانشگاه را با خودتان جایی ببرید. بعد از فارغ‌التحصیلی شما باید با مهارتتان به دنبال شغل باشید. بنابراین اولویتتان را روی رشته بگذارید نه دانشگاه.


گول انتخاب رشته نیابتی را نخورید

یکی از گناهان نابخشودنی در انتخاب رشته؛ تحمیل والدین به فرزندان برای انتخاب رشته دلخواه خودشان است. گاهی برخی از پدر و مادرها آرزوهای دست نیافته خودشان را با زور و اجبار به فرزندانشان تحمیل می‌کنند. چنین قبول شدنی آینده خوشی نخواهد داشت زیرا فرزند باید رشته و شغلی را ادامه دهد که هیچ میل و رغبتی به آن ندارد و به احتمال زیاد نه در درس و نه در کار خود موفق نخواهد شد.


هیجانی انتخاب رشته نکنید

ممکن است برخی داوطلبان رتبه‌ای که مدنظرشان بوده را به دست نیاورند و این مسئله باعث شود تا از روی ناراحتی تصمیمی هیجانی بگیرند و بگویند: «اصلاً نمی‌خواهم انتخاب رشته کنم. هر چی شد می‌زنم. اصلاً می‌خواهم بروم شهر دیگر و از خانواده دور باشم و ...» این تصمیمات احساسی باعث می‌شود که نتوانید منطقی فکر کنید. واقع‌بین باشید.

اتفاقی است که افتاده؛ باید به خودتان زمان دهید. از افراد متخصص و مشاور کمک بگیرید تا در نهایت بتوانید بهترین تصمیم ممکن را بگیرید و یک رتبه بد را با یک انتخاب رشته خوب تا حد زیادی جبران کنید. همانطور که از تصمیم‌های احساسی دوری می کنید از انفعال هم پرهیز کنید، چون تصمیم نگرفتن هم یک نوع تصمیم است. بنابراین افراط ‌و تفریط را کنار بگذارید و اجازه دهید بخش منطقی ذهنی‌تان شما را هدایت کند.


مراقب تفاوت‌ها و شباهت‌های رشته‌ها باشید

شما باید تفاوت دقیق رشته‌ها را بدانید. به‌عنوان‌ مثال برخی افراد تصور می‌کنند رشته علوم غذایی همان مهندسی صنایع غذایی و یا رشته فیزیوتراپی همان رشته ارتوپدی است. در حالی‌ که این‌ها با هم‌دیگر متفاوت است. بعضی‌ها تصور می‌کنند برای دست‌یابی به شغل مورد علاقه تنها باید یک‌ رشته را انتخاب کنند مثلاً فکر می‌کنند برای اینکه وکیل بشوند، حتماً باید در رشته حقوق قبول شوند در صورتی‌ که برای شرکت در آزمون وکالت می‌توانند رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی را هم بخوانند. برخی دیگر شباهت‌ رشته‌هایی که خیلی به هم نزدیک‌اند و می‌توانند به ‌جای هم کار کنند را نمی‌دانند، مثلاً حدود 70 یا 80 درصد از واحدها درسی مهندسی مکانیک با مهندسی شیمی یکی است.

پس یادتان باشد به تفاوت‌ها و شباهت‌های رشته‌ها توجه کنید زیرا در غیر این صورت بعد از قبولی وارد دانشگاه می‌شود و می‌بینید آنچه مدنظرتان بوده چیز دیگری است.


دور همی و فامیلی انتخاب رشته نکنید

برخی داوطلبان برای انتخاب رشته به سراغ اقوام می‌روند و از آنها راهنمایی می‌گیرند! این فاجعه است. شما برای انتخاب رشته به یک مشاوره تحصیلی که در این مسیر راهنمایی دقیقی را ارائه دهد، نیاز دارید. انتخاب رشته شوخی‌بردار نیست و باید با دقت زیادی انتخاب شود.


تحت هیچ شرایطی خود را از انتخاب رشته محروم نکنید

برخی افراد به خاطر بالا بودن رتبه، تصمیم می گیرند انتخاب رشته نکنند در حالی که این داوطلبان باید از حق خود در انتخاب رشته استفاده کنند. در سال‌های قبل دو داوطلب خانم، یکی با رتبه 700 و دیگری 800 گفته بودند نمی‌خواهیم انتخاب رشته کنیم. دلیل آنها این بود که فقط رشته‌های پزشکی و دندان پزشکی دانشگاه تهران را می‌خواستند. چون با این رتبه نمی‌توانستند در این رشته‌ها قبول شوند، قید انتخاب رشته را زدند. هر دوی آن‌ها سال بعد دوباره کنکور دادند.

هدف از بازگویی این تجربه این است که هر رتبه‌ای که می‌آورید، انتخاب رشته کنید؛ مثلا از رتبه یک تا ده هزار ممکن است بیست درصد تصمیم بگیرند که انتخاب رشته نکنند. مثل آن دو داوطلب! در این صورت کسی که رتبه ده هزار آورده دیگر رتبه‌اش ده هزار نیست؛ زیرا دو هزار نفر گفته‌اند ما دیگر انتخاب رشته نمی‌کنیم. در این صورت ارزش رتبه کسی که ده هزار آورده، هشت هزار می‌شود.

مرجع